"A vítima"

Onte vi nunha gaceta un reportaxe, dicía « Un camareiro rómpelle, a un cliente, tabique nasal cum bimbio ». Sorprendeume moito e leino.
Eu pensaba porque lle pegou, e investigueino.
A semana seguinte estaba na casa dos meus pais, ao saír encontrei ao home « a vítima », e seguino co meu coche, foise a unha corrida de toros. O vixiaba desde lonxe.
Vin como o toro repotóu ao toureiro e lle saloucou, a « a vítima » púxose a chorar, logo deume conta que é seu irmán.
Era de noite e funme a casa, fun a cociña e collí unha mazá do cabaz, partí a mazá co bisel do coitelo; na miña habitación tiña os nomes de todos os ósos como vomer... non sei porque mirei por atras de lámina, poñia unha direción.
Pensei que o escribiu « a vítima », fun a súa casa pero non estaba alí, preguntei aos veciños e dixéronme que foise coa súa familia en barco.
Fun ao porto máis preto , pensei que estarían alí, desde lonxe oi unha salmodia estaba cantando a seu fillo, cantaba moi ben; cada vez acercábame máis; vin a unha persoa membruda, era « a vítima », non expliqueime como non se defendeiu.Falei con el e expliqueille todo, díxome que debíalle diñeiro e por iso pegoulle o camareiro, o diñeiro era para a nena enferma, era un bebé que estaba envolto cun vurullo nos seus brasos; a súa muller non sabía nada e vendeu a casa para irse lonxe de alí; engadando a muller dicindo que o traspasaban do lugar no que traballaba.
Alejandra.