A vexetación que crece en Bolivia:

Biodiversidade de Bolivia:

O territorio boliviano representa apenas 0, 2% da superficie mundial. Seus bosques alcanzan ao redor de 3 ,5% dos bosques do mundo.Sen embargo, no país se encontra entreo 35 e 45% de toda a diversidade biolóxica mundial.

Bolivia é un dos oito países maís ricos do mundo en diversidade biolóxia.
As maís de 20.000 especies de pranta superiores que se encontran no territorio boliviano colocan a Bolivia entre os 11 primeiros paísesdo mundo co maior número de especies de pranta, e o sexto de América do Sur .



Flora:


Vista da zona intertropical de Os "Yungas" onde se pode encontrar fieitos e outras de prantas é unha das zonas maís ricas en especies vexetais.
Dependendo estreitamente das condicións climáticas de humidade e solo, a flora de Bolivia pode agruparse en oito provincias:Hylea Amazonica, Praderas Benianas, Yungas, Sabanas Orientales, Parque Chaqueño, Estepa Valluna, Frente Subandino, Antiplano.
·Hylea Amazonica:prantas maís visibles, 100 tipos de árbores maderables, a mara, palo maría, ochoo, balsa, 14 tipos de palmeras a palma real e o motacú e 11 variedades árbores resinos caucho e castaña principal.
 
 


totaí



Praderas Benianas:hai unha gran variedade de pastos e gramíneas nativas. As árbores típicas son a palmeira real, o motacú, o totaí, o tukesis, taménencontramos cactáceas e arbustos espinosos. Ademaís tenemos dúas prantas alimenticias autóctonas o cacao e o banano.



Yungas:no yunga alto encontramos bosques de kehuiña e arbustos. No yunga medio tenemos especialmente fieitosos e orquídeas. Na yunga verdadeira aparecen as palmeiras e hai gran variedade de prantas nativas, domesticadas:coca, quinua, bananos, yuca, cacao e outras maís.



tutkesis



Sabnas Orientales:dentro de ellas distiguimos tres zonas:zona de bosque alto con predomino de palmeiras cusi, motacú, árbores de madeiras duras como o, quina aquina, yuayucán. Nas sabanas propiamente tales, fora dos pastos abundan árbores do xénero das acacias. Nas zonas pantanosas, a vexetación maís singular é as dos bambúes xigantes como a tacuara.



motacú

Parque Chaqueño:esta rexiónpresenta una vexetación xerófila, consistente en cactus, como a carahuata, o sipoi: ábores como o cupesi (algarrobo branco), cupesicho(algarrobo negro), quebracho, guayancán o palo santo, diversos tipos de palmeras, e arbustos como o mistol e tusco.



Estepa Valluna:a causa da súa moderada humedade a vexetación de tipo xerófilo. Árbores nativos:o molle, o algaborro, o churqui e o chañar.Entre as prantas alimenticiaso maíz, a papa, o tomate, o axí, o locoto e frutas de tuna, o tumbo e outros maís.



cacao



Frente Subandino:pola súa humedade, a vexetación diferenza carrespondente a parte sur do frente, desde Santa Cruz a frontera con Arxentina.



Entre as árbores maderables encontramos a o cuchi, a o carapaú, a o tajibo, a o cedro, a o algarrobo.



banano

Antiplano: é moi pobre en árbores, se encontra a kishuara, a kehuiña e a cantuta. Entre os arbustos destacan a thola e a yareta. A Puya ranmoidii é a maís espectacular, aunque e maís abundante e o cacto de candelabro. Temos ademaíso ichu o paja brava, e a totora nas rexións lacutres. Entre as prantas alimenticias hai a patata, da cual existen maís de 250 varidades, a oca, patata lisa e a quinua.

Rodrigo