UN CANTO ENTRE COGUMELOS
Unha cantante de ópera ía cuns amigos no seu veleiro, ela ía lendo unha gaceta musical que lle interesaba moito para mellorar a súa voz. Cando xa chegaron, suxeitaron o veleiro á driza. Un amigo seu, que é moi membrudo, axudoulle a baixar como un vurullo.
Cada un dos seus amigos e mais ela colleron un cabaz do veleiro e foron por un camiño para apañar setas. A cantante ía diante cantando cun canto de salmodia e un ton que parecía de salouco, pero de repente pareceulle encontrar un cogomelo xigantesco, pero non foi así, era un vómer, debía ser o de un animal.
Cando xa estaban chegando viron un animal ao lonxe que parecía que cada vez se achegaba máis a eles, tiña uns cornos moi grandes e o corpo inmenso, quería darnos un repotón, pero conseguimos escapar grazas a que o animal caeu dolorido por un anaco de bisel que cortou unha pata do animal.
Manuel
Cada un dos seus amigos e mais ela colleron un cabaz do veleiro e foron por un camiño para apañar setas. A cantante ía diante cantando cun canto de salmodia e un ton que parecía de salouco, pero de repente pareceulle encontrar un cogomelo xigantesco, pero non foi así, era un vómer, debía ser o de un animal.
Cando xa estaban chegando viron un animal ao lonxe que parecía que cada vez se achegaba máis a eles, tiña uns cornos moi grandes e o corpo inmenso, quería darnos un repotón, pero conseguimos escapar grazas a que o animal caeu dolorido por un anaco de bisel que cortou unha pata do animal.
Manuel
No hay comentarios:
Publicar un comentario