Isabel de Castela

 Hola, son Isabel de Castela, meu marido e máis eu somos 

os Reis Católicos,casámonos no século 

XV.Somos un exemplo de monarcas 

autoritarios,é dicir,que temos unhas 

atribucións para gobernar.Cando 

Fernando e máis eu casámos, os nosos 

reinos uníronse dinásticamente,conservaron as súas propias

institucións,as leis,a súa lingua...Conquistamos o reino 

de Granada o dous de Xaneiro de 1492. Boabdil deunos a 

chaves da cidade e marchou. Ácordome que uns días despois 

contáronme os meus criados que a nai de Boabdil lle dixera 

ao marchar de Granada:”Non chores como unha muller o 

que non soubeches defender como un home”.

Despois dun tempo tamén conquistamos as Illas Canarias,

Melilla,Orán,o norte de África e o reino de Navarra. Somos intinerantes, a residencia que máis nos gusta está en Barcelona. Cando Colón foi a explicarlle ao Rei de Portugal o preoxecto que tiña en mente e o Rei non o axudou,pedíunos a nós,ao final, axudámolo dándolle unha nave a “Santa María” ,dous carabelas a“Pinta” e a “Niña”,armas, soldados e comida. O seu proxecto era ir as Illas Molucas pero sen rodear África,polo Oeste,xa que se ía por África,a parte de que tardaría máis,correría o risco de ter que enfrentarse aos . En fin,estou moi contenta de todo o que fixen na miña vida,xa que sei que non perdín o tempo.

Isabel de Castela.(Celia Jáudenes)