Xogamos coas palabras

     Xogamos coas palabras : A detective Marín

Era un día moi triste , todo era aburrido e a tristura invadía todas as cousas : o ceo , á casa , as miñas mascotas , a comida que tan deliciosa facía a miña nai e máis as patacas con salsa da miña tia .
Todo era aburrido pero eu no ia deixarme entristecer, hasta que ..... na librería atopei un libro cunha portada moi interesente " O detectective Charlot " .
Desde que empecei a ler no puiden parar . Chegou a noite e cando a miña irmá viño dicirme que apagase a luz , expliqueille de que iba o conto e iba de Charlot un niño ao que a súa profesora desaparecía sen deixar rastro ningún e el empezaba a reunir pistas para atopala .A Carol ( miña irmá ) gustáralle a historia e nos quedamos toda a noite lendo e mentres líamos descubrimos a vida nocturna , o que facía o gato noctámbulo mentres nós líamos , e máis o extraño silencio da noite , todo era perfecto para o mellor crimen planeado do mundo .
Se oíu un ruído na cociña e todos despertámonos Carol máis eu fumos as primeiras en chegar , todo estaba patas arribas . O día seguinte Carol e eu preguntamos  a todo o barrio a ver se a alguén ocorreralle algo parecido . A señora do 5º b díxonos que no patio habían aparecido cristais rotos , o que é moi raro . Baixamos pero o único que atopamos foi o señor Macaro cun traxe apícola e cunha abella na mán , él contounos algo dunha abelleira que atopara pero non lle fixemos moito caso . Os cristais habían desaparecido como as galletas recién feitas da mesa . Era moi , moi raro , pero no estábamos dispostas a deixarnos engañar dos vecoños e das súas versións .............

            CONTINUARÁ ..........................


                                                                              Alexa tatiana .