Supoño que todo comenzou cunha serie de desaparicións na miña cidade . O director do periódico , Xeardo Gorrín , encargoume a noticia . E enseguida púxenme a investigar .
Primeiro fun a policía nacional , e eles déronme moita información , que serviume para atopar unha relación entre todas as víctimas : resulta que todas as víctimas tiñan o pelo loiro , todos vivían na mesma mazá , e sobretodo todos , o neste caso , todas eran mulleres de 30 a 45 anos . Todo erea moi raro nesta investigación , decidín irlles preguntar os veciños . Algúns negáronse a falar , creo que a policía xa lles había sacado toda a súa información e xa estaban fartos de repitir o mesmo cada vez que lles preguntaban . Senembargo , algúns veciños responderonme algunhas preguntas . Grazas a eles descubrin que todas as mulleres que foron secuestradas , forn a mesma clase. Dalgunha maneira o puzle empezaba a encaxar . Investiguei un pouco máis sobre o que fora a súa clase e dinme conta de que a miña nai tamén eataba nesa clase e ensiguida chameina polo movil para avisala de que se andase con ollo pero non me contestou e o peor de todo era que non estaba na casa . Nese momento empezei a preocuparme . Empecei a imaxinar que a miña ni , a que eu lle tiña cariño estaba en peligro .Puxenme tan sentimental que chorei ata dicir basta . Na casa da miña nai había unha nota que dicía: << NON CHE MÉTAS ONDE NON TE CHAMAN , OU A TÚA NAI O PASARÁ MAL >> . Asusteinme moito , todo o meu reportaxe e o que estaba a acontecer convertérase en algo persoal . Sorte que a casa da miña nai ten unha cámara na entreada da que o secuestrador e posiblemente asesino non tecetárase . Tomei a matrícula do seu furgón e busquein información sobre o dueño do furgón e inmediatamente saquei unha dirección que coincidía na mesma mazá onde aconteceran os casos . Antes de saír chamein a policía , pero non estaba disposta a esperar asi que saín .
Ao chegar vin que a casa non era exactamante , encantadora , ó revés . A casa era toda negra , daba medo e o tellado estaba cheo de zopilotes algo moi raro , sobretodo porque son unha especie americana . A porta estaba pechada e ninguén contestaba , pero a desesperación fixo que non poidese controlarme , e tirase a porta abaixo . Oin uns berros e baixei correndo ao sótano , pero o entrar dinme conta que en vez de ser un sótano era unha especie de sepulcro dado que estaba cheo do ósos humans , deume moita grima , pero non podía pensar en nada mais que en salvar a miña nai . A atopei en mal estado , o asesino viñome por detrás e disparou . O seguinte que recordo foi unha camilla de hospital . Os policías chegaran xusto a tempo para deter a esa mente criminal , todo saíu ben . Por sorte .................
Espero non repetilo .
ALEXA TATIANA OBANDO
Primeiro fun a policía nacional , e eles déronme moita información , que serviume para atopar unha relación entre todas as víctimas : resulta que todas as víctimas tiñan o pelo loiro , todos vivían na mesma mazá , e sobretodo todos , o neste caso , todas eran mulleres de 30 a 45 anos . Todo erea moi raro nesta investigación , decidín irlles preguntar os veciños . Algúns negáronse a falar , creo que a policía xa lles había sacado toda a súa información e xa estaban fartos de repitir o mesmo cada vez que lles preguntaban . Senembargo , algúns veciños responderonme algunhas preguntas . Grazas a eles descubrin que todas as mulleres que foron secuestradas , forn a mesma clase. Dalgunha maneira o puzle empezaba a encaxar . Investiguei un pouco máis sobre o que fora a súa clase e dinme conta de que a miña nai tamén eataba nesa clase e ensiguida chameina polo movil para avisala de que se andase con ollo pero non me contestou e o peor de todo era que non estaba na casa . Nese momento empezei a preocuparme . Empecei a imaxinar que a miña ni , a que eu lle tiña cariño estaba en peligro .Puxenme tan sentimental que chorei ata dicir basta . Na casa da miña nai había unha nota que dicía: << NON CHE MÉTAS ONDE NON TE CHAMAN , OU A TÚA NAI O PASARÁ MAL >> . Asusteinme moito , todo o meu reportaxe e o que estaba a acontecer convertérase en algo persoal . Sorte que a casa da miña nai ten unha cámara na entreada da que o secuestrador e posiblemente asesino non tecetárase . Tomei a matrícula do seu furgón e busquein información sobre o dueño do furgón e inmediatamente saquei unha dirección que coincidía na mesma mazá onde aconteceran os casos . Antes de saír chamein a policía , pero non estaba disposta a esperar asi que saín .
Ao chegar vin que a casa non era exactamante , encantadora , ó revés . A casa era toda negra , daba medo e o tellado estaba cheo de zopilotes algo moi raro , sobretodo porque son unha especie americana . A porta estaba pechada e ninguén contestaba , pero a desesperación fixo que non poidese controlarme , e tirase a porta abaixo . Oin uns berros e baixei correndo ao sótano , pero o entrar dinme conta que en vez de ser un sótano era unha especie de sepulcro dado que estaba cheo do ósos humans , deume moita grima , pero non podía pensar en nada mais que en salvar a miña nai . A atopei en mal estado , o asesino viñome por detrás e disparou . O seguinte que recordo foi unha camilla de hospital . Os policías chegaran xusto a tempo para deter a esa mente criminal , todo saíu ben . Por sorte .................
Espero non repetilo .
ALEXA TATIANA OBANDO
No hay comentarios:
Publicar un comentario