Altamira

...E alí estaba eu, sentado nunha rocha nese lugar no que, agora chámase Altamira; a miña familia e a do meu amigo Pedro, estaban pintando nas paredes da cova...

- Por mil millóns de rochas! abúrrome!, dixen eu

- Eu tamén, dixo Pedro. E...se pedimos aos nosos pais que nos deixen pintar con eles?

-Non, dixen eu- seguro que non nos deixan...

-Pero...

-Ei! falaremos con Kcakapuk; el nos deixará.

Pero non nos deixou...

Falamos con Krokororoko ( o máis forte da cova) pero tampouco nos deixou. Enton a miña nai dixo:

-Queredes pintar connosco?

Os dous dixemos:

-Siiiiiiii!

E puxémonos a pintar e pintar.

E...

mirade, vedes ese bisonte pintado na parede?

Pinteino euuu!